O książce: 2015 / W 1945 roku Zakłady Kirowskie w Leningradzie rozpoczęły projektowanie nowego superciężkiego czołgu , oznaczony jako „Obiekt 260”, a później IS-7. Konstrukcja tego pojazdu bojowego, ucieleśniająca całe doświadczenie wojny, obejmowała wiele innowacyjnych rozwiązań - najpotężniejsze na świecie działo czołgowe 130 mm ze zmechanizowanym ładowaniem i napędami elektrycznymi, 8 karabinów maszynowych, nieprzenikniony 150-mm „nos szczupaka” ” i 210-milimetrowe czoło ogromnej, odlewanej wieży, doskonała ergonomia, doskonałe zawieszenie na drążkach skrętnych belki, mocny silnik wysokoprężny o mocy 1050 koni mechanicznych z wyrzutowym układem chłodzenia, gąsienica z gumowo-metalowym zawiasem i wiele więcej. Wyprzedzając swoje czasy o całą generację, IS-7 nie miał sobie równych pod względem siły ognia, ochrony pancerza, zwrotności i mobilności – 68-tonowy kolos osiągał prędkość do 60 km na godzinę! Dlaczego właśnie ten SUPERCzołg, który stał się koroną? swojej klasy rozwojowej i gotowy do produkcji, nigdy nie został oddany do użytku? Kiedy w ZSRR rozpoczęły się prace nad czołgami superciężkimi, które położyły kres losom KV-3, jak doświadczone KV-220 i T-150 spisały się w bitwach pod Leningradem? A z czyjej winy ten obiecujący kierunek został zahamowany? W nowej książce czołowego historyka pojazdów opancerzonych znajdziesz wyczerpujące informacje nie tylko o legendarnym IS-7, ale także o całej „linii” „superczołgów Stalina” – KV-? 3, KV-4, KV-5, IS-4, IS-6, - a także o maszynach eksperymentalnych, które znacznie wyprzedzały swoje czasy.